लालीगुरांश
तिमी बिनाको जीन्दगी खै के जीन्दगी
आँशु र तडपमा रुमल्लीेएको जीन्दगी
हाँसु की रोउँ म अलमल छ मनमा
स्पर्सको आभास भैरहन्छ तनमा ।
सँगै हुँदा तनमनको खुशी बाँड्थ्यौं हामी
एक अर्काको खुशीमा रमाउँथ्यौं हामी
एक्लै छु आज रुन्छ यो मन
बिर्सन खोज्छु याद आउँछ झन ।
मनको नजिक रहे पनि तन देखि टाढा भैगयौ
साथ साथै रहने सपना अधुरै रैगयो
आउने दिन तिम्रो बसीरहेछु गनेर
भेटघाटको त्यो दिन कस्तो होला भनेर ।
छुट्टिने मन् त पटक्कै थिएन
बाध्यताको भुमरीले उम्किनै दिएन
कारण जे होस राम्रैका लागि हो
जे गरिन्छ भविश्य कै लागि हो
त्यसैले मन बुझाउने गर्छु, 
जे भयो राम्रैका लागि भो
 तिमी बिनाको जीन्दगी......
No comments:
Post a Comment