धोका

        लालीगुरांश

मुटुभरी विश्वासको दियो जलाई

तिमीलाई पत्याउनु भूल रहेछ

तिम्रो कुटील सदभाव मेरोलागि

बिषालु पदार्थको मूल भएछ ।

तोड्नु नै रहेछ मेरो विश्वास

ममताको ढोङ तिमीले किन गर्यौ

झुठो आश्वासन मलाई दिई

मेरो भरोसालाई खोक्रो किन पार्यौ ।

तिमीले पिलाए बिषै पिउँथें 

आफू मरेर तिमीलाई जियाउथें

धोका गरी बिष किन पिलायौ

साधुको रुपधरी अहिले कता हरायौ ।

मानवता तिम्रो हराए पनि

कम्तिमा दैवको त ख्याल गर

आज मरे भोलि दुई दिन हुन्छ

यो जिउज्यानको के नै छर भर ।