लालीगुरांश (सिर्जना भण्डारी)
व्यक्ति अव व्यक्ति रहेन
हड्डिमांसको पुत्ला मात्र बन्यो !
जीवन अव जीवन रहेन
निर्जिव पदार्थको थुप्रो बन्यो !
मनुष्य अव मनुष्य रहेन
गुमनाम अदृश्य कण बन्यो !
मानवता अव मानवता रहेन
कर्तव्य बिनाको अधिकार बन्यो !
मन अव मन रहेन
ताप थन्क्याउने भकारी बन्यो !
हृदय अव हृदय रहेन
सम्वेग दवाउने उपकरण बन्यो !
प्रेम अव प्रेम रहेन
प्रदर्शन गर्ने अभिनय बन्यो !
सम्वन्ध अव सम्वन्ध रहेन
इच्छा पुर्याउने साधन बन्यो !
आत्मियता अव आत्मियता रहेन
अन्धविश्वासको मिथ्या कहानी बन्यो !
पुण्य अव पुण्य रहेन
अहंकार चुल्याउने बदनियत बन्यो !
सांसारिक मान्यताको जटिलताको अग्निमा
शरीर जलेर खरानी भयो !
यस्तो र उस्तोको वादविवादमा
मन डढेर कोइला बन्यो !
हुन्छ र हुदैनको दोधारमा
हृदय जमेर वरफ बन्यो !
कानूनी र गैरकानूनीको बहसमा
प्रेम मरेर लास बन्यो !
बैध र अबैधको भुमरीमा
आत्मियता हराएर बिरानो बन्यो !
पुण्य र पापको लेखाजोखमा
इश्वर सदाकालागि विदा भयो !
त्यसैले, आजको
व्यक्ति अव व्यक्ति रहेन
हड्डिमांसको पुत्ला मात्र बन्यो !
जीवन अव जीवन रहेन
निर्जिव पदार्थको थुप्रो बन्यो !
मनुष्य अव मनुष्य रहेन
गुमनाम अदृश्य कण बन्यो !
मानवता अव मानवता रहेन
कर्तव्य बिनाको अधिकार बन्यो !
मानवता अव मानवता रहेन
कर्तव्य बिनाको अधिकार बन्यो !!
8 August
