लालीगुरांश
जन्मदेखि मृत्युसम्म महिलामाथि अन्याय गरिन्छ यहाँ
नजन्मीदै छोरी भ्रुणलाई तुहाउन खोजिन्छ यहाँ
जन्माइयो भनेपनि छोरीलाई नाशोमात्र ठानिन्छ यहाँ
बढाउँदा, पढाउँदा छोराछोरीमा भेदभाव गरीन्छ यहाँ
मौका आए दिइदैन तँ छोरी भनी पछि धकेलिन्छ यहाँ
यौवन टेक्न नपाउँदै छोरीलाई डोली चढाइन्छ यहाँ
छोरीलाई डोली चढाउन ठुलै धनराशी चाहीन्छ यहाँ
गोत्र परिवर्तनका नाममा छोरीको पहिचान गुमाइन्छ यहाँ
अझ कतैकतै त जन्मदाताबाट नै छोरीलाई बेचिन्छ यहाँ
छोरी जस्ति बुहारीलाई दाषीकै स्वरुप ठानिन्छ यहाँ
वंश चलाउन छोरो नै जन्माउन बाध्य गराइन्छ यहाँ
छोरीमात्र जन्माउनेलाई अपुत्रको संज्ञा दिइन्छ यहाँ
अशुभ केही भयो भने महिला अलच्छिन ठहरिन्छिन् यहाँ
महिला अघि सरीन भने पोथी बास्यो भनिन्छ यहाँ
धेरैजसो जिम्मेदारी महिलाको काँधमा हालिन्छ यहाँ
तापनि महिलालाई केही नगर्नेको उपमा दिइन्छ यहाँ
दोष केही लागीहाले महिलाको अग्निपरिक्षा लिइन्छ यहाँ
विपरीत लिंगको दोषलाई पितृसत्ताको छाता ओढाइन्छ यहाँ
पतिको देहान्त हुँदा पतिटोक्वी अलच्छिना भनिन्छ यहाँ
महिलालाई जीवनभरी विध्वारुपी सजाय दिइन्छ यहाँ
पत्नीको देहान्त हुँदा खुट्टा भए जुत्ता कति..भनिन्छ यहाँ
कुरीति अनुसार चलिनन् भने छाडाको उपमा दिइन्छ यहाँ
अनुसासनको नाममा महिलाको स्वतन्त्रता खोसिन्छ यहाँ
आवाज उठाए आत्महत्याको मौन स्वीकृति दिइन्छ यहाँ
केही नलागे धर्मको आडमा महिला हत्या नै गरिन्छ यहाँ
तर जे होस महिलालाइ देवी मानिने नाटक गरीन्छ यहाँ
जन्म देखि मृत्युसम्म रंगमञ्चमा झैं खेल खेलिन्छ यहाँ
अतः महिला बोझ होइन महिलालाई बोझ बोकाइन्छ यहाँ
हे धर्ती! हे आकाश!! भन हामी महिला अव जाऊँ कहाँ ??? -२
